Ψαλμοί
Κεφάλαιο 32
Ψαλμός τού Δαβίδ. Μασχίλ.ΜΑΚΑΡΙΟΣ εκείνος του οποίου συγχωρήθηκε η παράβαση, τπυ οποίου σκεπάστηκε η αμαρτία.
2 Μακάριος ο άνθρωπος, στον οποίο ο Κύριος δεν λογαριάζει ανομία, και στο πνεύμα τού οποίου δεν υπάρχει δόλος.
3 Όταν αποσιώπησα, τα κόκαλά μου πάλιωσαν από τον ολολυγμό μου όλη την ημέρα·
4 επειδή, ημέρα και νύχτα το χέρι σου έγινε βαρύ επάνω μου· η υγρότητά μου μεταβλήθηκε σε καλοκαιριάτικη ξηρασία. (Διάψαλμα).
5 Την αμαρτία μου φανέρωσα σε σένα, και την ανομία μου δεν έκρυψα· είπα: Στον Κύριο θα εξομολογηθώ τις παραβάσεις μου· κι εσύ συγχώρησες την ανομία τής αμαρτίας μου. (Διάψαλμα).
6 Γι' αυτό, κάθε όσιος θα προσεύχεται σε σένα σε πρέποντα καιρό· βέβαια, σε κατακλυσμό πολλών νερών, αυτά δεν θα τον αγγίζουν.
7 Εσύ είσαι η σκέπη μου· θα με φυλάττεις από θλίψη· με αγαλλίαση λύτρωσης θα με περικυκλώνεις. (Διάψαλμα).
8 Εγώ θα σε συνετίσω, και θα σε διδάξω τον δρόμο, στον οποίο πρέπει να περπατάς· θα σε συμβουλεύω· επάνω σου θα είναι το μάτι μου.
9 Μη γίνεστε σαν άλογα, σαν μουλάρια, στα οποία δεν υπάρχει σύνεση· που το στόμα τους πρέπει να συγκρατιέται με φίμωτρο και χαλινάρι, αλλιώς δεν θα σε πλησίαζαν.
10 Οι μάστιγες του ασεβή είναι πολλές· εκείνον, όμως, που ελπίζει στον Κύριο, έλεος θα τον περικυκλώνει.
11 Ευφραίνεστε στον Κύριο, δίκαιοι, και αγάλλεστε· και αλαλάξτε όλοι εσείς οι ευθείς στην καρδιά.