0:00
0:00

rozdział 83

Pieśń i psalm Asafowy. (83:2)

O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
2 (83:3) Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
3 (83:4) Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
4 (83:5) Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
5 (83:6) Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
6 (83:7) Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
7 (83:8) Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
8 (83:9) Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. Sela.
9 (83:10) Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
10 (83:11) Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
11 (83:12) Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
12 (83:13) Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
13 (83:14) Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
14 (83:15) Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
15 (83:16) Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
16 (83:17) Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
17 (83:18) Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.
18 (83:19) A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.