Psalmów
rozdział 84
Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, synom Korego psalm. (84:2)O jako są miłe przybytki twoje, Panie zastępów!
2 (84:3) Żąda i bardzo tęskni dusza moja do sieni Pańskich; serce moje i ciało moje pochutniwa sobie do Boga żywego.
3 (84:4) Oto i wróbel znalazł sobie domek, i jaskółka gniazdo swoje, gdzie pokłada ptaszęta swe, u ołtarzów twoich, Panie zastępów, królu mój i Boże mój!
4 (84:5) Błogosławieni, którzy mieszkają w domu twoim; będą cię na wieki chwalić. Sela.
5 (84:6) Błogosławiony człowiek, który ma siłę swoję w tobie, i w których sercu są drogi twoje.
6 (84:7) Którzy idąc przez dolinę morwów, za źródło go sobie pokładają, i deszcz pożegnania przychodzi na nich.
7 (84:8) I idą huf za hufem, a ukazują się przed Bogiem na Syonie.
8 (84:9) O Panie, Boże zastępów! wysłuchaj modlitwę moję; przyjmij w uszy twe, o Boże Jakóbowy. Sela.
9 (84:10) O Boże, tarczo nasza! obacz, a wejrzyj na oblicze pomazańca twego.
10 (84:11) Albowiem lepszy jest dzień w sieniach twoich, niż gdzie indziej tysiąc; obrałem sobie raczej w progu siedzieć w domu Boga swego, niżeli mieszkać w przybytkach niezbożników.
11 (84:12) Albowiem Pan Bóg jest słońcem i tarczą: tuć łaski i chwały Pan udziela, i nie odmawia, co jest dobrego, tym, którzy chodzą w niewinności.
12 (84:13) Panie zastępów! błogosławiony człowiek, który ma nadzieję w tobie.