Sálmarnir

Kafla 31

Hjá þér, Drottinn, leita ég hælis, lát mig aldrei verða til skammar. Bjarga mér eftir réttlæti þínu,
2 (31:3) hneig eyru þín til mín, frelsa mig í skyndi, ver mér verndarbjarg, vígi mér til hjálpar.
3 (31:4) Því að þú ert bjarg mitt og vígi, og sakir nafns þíns munt þú leiða mig og stjórna mér.
4 (31:5) Þú munt draga mig úr neti því, er þeir lögðu leynt fyrir mig, því að þú ert vörn mín.
5 (31:6) Í þínar hendur fel ég anda minn, þú frelsar mig, Drottinn, þú trúfasti Guð!
6 (31:7) Ég hata þá, er dýrka fánýt falsgoð, en Drottni treysti ég.
7 (31:8) Ég vil gleðjast og fagna yfir miskunn þinni, því að þú hefir litið á eymd mína, gefið gætur að sálarneyð minni
8 (31:9) og eigi ofurselt mig óvinunum, en sett fót minn á víðlendi.
9 (31:10) Líkna mér, Drottinn, því að ég er í nauðum staddur, döpruð af harmi eru augu mín, sál mín og líkami.
10 (31:11) Ár mín líða í harmi og líf mitt í andvörpum, mér förlast kraftur sakir sektar minnar, og bein mín tærast.
11 (31:12) Ég er að spotti öllum óvinum mínum, til háðungar nábúum mínum og skelfing kunningjum mínum: þeir sem sjá mig á strætum úti flýja mig.
12 (31:13) Sem dáinn maður er ég gleymdur hjörtum þeirra, ég er sem ónýtt ker.
13 (31:14) Ég heyri illyrði margra, - skelfing er allt um kring - þeir bera ráð sín saman móti mér, hyggja á að svipta mig lífi.
14 (31:15) En ég treysti þér, Drottinn, ég segi: "Þú ert Guð minn!"
15 (31:16) Í þinni hendi eru stundir mínar, frelsa mig af hendi óvina minna og ofsækjenda.
16 (31:17) Lát ásjónu þína lýsa yfir þjón þinn, hjálpa mér sakir elsku þinnar.
17 (31:18) Ó Drottinn, lát mig eigi verða til skammar, því að ég ákalla þig. Lát hina guðlausu verða til skammar, hverfa hljóða til Heljar.
18 (31:19) Lát lygavarirnar þagna, þær er mæla drambyrði gegn réttlátum með hroka og fyrirlitningu.
19 (31:20) Hversu mikil er gæska þín, er þú hefir geymt þeim er óttast þig, og auðsýnir þeim er leita hælis hjá þér frammi fyrir mönnunum.
20 (31:21) Þú hylur þá í skjóli auglitis þíns fyrir svikráðum manna, felur þá í leyni fyrir deilum tungnanna.
21 (31:22) Lofaður sé Drottinn, því að hann hefir sýnt mér dásamlega náð í öruggri borg.
22 (31:23) Ég hugsaði í angist minni: "Ég er burtrekinn frá augum þínum." En samt heyrðir þú grátraust mína, er ég hrópaði til þín.
23 (31:24) Elskið Drottin, allir þér hans trúuðu, Drottinn verndar trúfasta, en geldur í fullum mæli þeim er ofmetnaðarverk vinna.
24 (31:25) Verið öruggir og hughraustir, allir þér er vonið á Drottin.